dinsdag, april 11, 2006

Boek op de index

In Molenbeek is er momenteel een petitie aan de gang tegen een boek, dat niet met naam wordt genoemd. De inleiding van deze petitie luidt als volgt:

Een jonge journaliste (die wel geteld 2 nachten in Molenbeek geslapen heeft en er 3 maanden af en toe op straat rond gelopen heeft), heeft bij een Vlaamse uitgever een boek uitgegeven waarin Molenbeek voorgesteld wordt als een islamitische staat, waar een extremistische islam de wet bepaalt en waar het gevaarlijk leven is. Dit boek kreeg aan Vlaamse kant een enorme media belangstelling. Als mensen die al jaren lang in Molenbeek leven of werken, protesteren we met klem tegen die voorstelling van zaken, die een enorme schade aanbrengt aan onze gemeente en op termijn ook aan de jongeren die er wonen. Als we een 600 protesten kunnen verzamelen, zullen we de 'open brief' hieronder met vermelding van het aantal protesten aan de Vlaamse media doorgeven. Omdat we authentieke intekeningen wensen, vragen we naam en adres, niet om er later gebruik van te maken, maar om ons van de authenticiteit van het engagement te verzekeren. Heeft de auteur recht op haar mening? Ja. Wij echter ook, en ongetwijfeld zijn we met een paar honderden meer, en kennen we Molenbeek een heel stuk beter.

Witte sokken betreurt dat de organisatoren van deze petitie geen bronvermelding geven en roept hen dringend op om minstens auteur, titel en uitgeverij te vermelden. Dames en heren initiatiefnemers, u wil uw, ongetwijfeld kritische sympathisanten toch hun eigen oordeel niet onthouden. Wilt u soms argeloze lieden op een listige manier aanzetten tot het ondertekenen van een blanco petitie. Tegen een boek dat ze niet kennen. Net zoals enkele jaren geleden onze moslimbroeder wel petities mochten ondertekenen en betogingen organiseren tegen een boek - dat we ook anoniem wensen te laten. Maar dit literaire meesterwerk mochten ze zeker niet in handen krijgen.

Toch wenst Witte sokken, zonder het boek te lezen, de sympathieke organisatie te steunen in haar oproep. Het is immers goed toeven in Molenbeek. Wij hebben het nog geen moment betreurd dat dat onze redactielokalen gevestigd zijn in een islamitische staat. Nooit hebben we last gehad van kleine of grote criminaliteit. De productiviteit van onze redactie is er op vooruitgegaan sinds alle kruidenierszaken en frituren alcoholische roesmiddelen hebben verbannen. Wij worden niet meer aangezet tot ontuchtige gedachten bij het zien van Mediterane schoonheden, sinds zij zich zedig bedekken. En de gezondheid gaat erop vooruit sinds de laatste Belgische beenhouwerij zijn deuren sloot en er geen spek met eieren of boterhammen met hesp worden geserveerd op de redactievergaderingen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Inderdaad. Mogen we nog weten over welk boek het gaat en wat de juiste inhoud is vooraleer we overgaan tot de boekverbranding. De linkse progressieve (mis)elite is er altijd snel bij om grote uitspraken over de Islam te doen die niet verder reiken dan slogantaal. Als je objectieve informatie wilt, dan lees je beter zelf de Koran, de Hadith en het leven van de Profeet. Bij de linkse klungelaars geraak je niet verder dan een reeks pittige slogans om het multiculturele samenzijn - dat nu al geëvolueerd is naar intercultureel samenzijn- te verheerlijken. Als men eens objectief en ook kritisch met deze problematiek omging, zouden we misschien tot een bevredigende samenlevingsvorm kunnen komen, die dan geen domme naam moet dragen zoals multi- of intercultureel. Precies of die domme linkse kloten hebben iets nieuws uitgevonden. Het samenleven van mensen van verschillende talen, culturen en religies bestond al in de vroege Oudheid. Ook de Middeleeuwen waren niet monocultureel. Denk maar aan de grote Joodse gemeenschappen in Europa, de aanwezigheid van zigeuners. Na de Hunnen de Mongolen die de poorten van Wenen naderden. Het is altijd zo geweest in de geschiedenis van de mensheid. Ik hoop dat tenminste één linkse loser dit leest en voor hem heb ik de boodschap: 'Hou op met dat gelul! En doe niet langer of je in mei '68 het warm water opnieuw hebt uitgevonden.'
Voor de rest wens ik iederen van harte een gezellig samenleven.