Leve België - Vive la Belgique
Witte sokken heeft het genoegen mogen smaken deel te nemen aan het volksfestijn dat in Brussel werd aangericht ter ere van 21 juli, 175 jaar België en 25 jaar federalisme. Wij werden er zo aangegrepen door het België-gevoel dat we meteen willen ijveren voor 200 jaar België erbij en het federalisme overboord willen gooien.
Zeg nu zelf, wat is er nu mooier dan honderduizenden Belgen die eendrachtig genieten van het volksvermaak in de omstreken van het Koninklijk Paleis. De nationale lekkernij (zet uw luidsprekertjes aan als u op de link klikt en ga alvast in de houding staan) waarmee generaties Belgen zijn opgegroeid, werd massaal aan de bevolking bedeeld. Kleuters, die net nog wegens buikpijn moesten passen voor de schotel met verse groenten en de boterhammetjes met kaas, krijgen de eerste aanzet tot overgewicht met frieten, wafels, hotdogs en gratis cha-cha's.
De geur van braadworsten en pensen, in beste Belgische traditie niet-halal, de fanfares die aangevoerd door reuzen het publiek verblijden met overwinningsmarsen, de bejaarden in boerenkiel die een demonstratie geven van ambachtelijk dorsen met de vlegel, het creëert allemaal het gevoel van wij-Belgen-eendrachtig-samen. Elegante dames getooid in deux-piece met de nationale kleuren delen ballonnen uit voor de Belgische Unie - Union Belge. Wie zijn wij om onze kinderen een driekleur van Le Soir te weigeren? Gretig namen wij de stickers aan van La Libre Belgique met het opschrift Belge, et fier de l'être. Hoewel, liever hadden wij onze kinderen getooid met driekleuren met opdruk van De Standaard en stickers met Belg en fier het te zijn van De Morgen, maar omdat onze zoektocht hiernaar vruchteloos beloofde te worden, zagen wij hier van af.
Ja Sire, er zijn nog Belgen. Franstalige en Vlaamse onderdanen vierden samen zoals het in het Belgique de papa hoorde te zijn. Eendrachtig en in de twee nationale talen (25 pct Nederlands en 75 pct Frans, zoals het hoort volgens de werkelijke krachtverhoudingen). De nieuwe Belgen hielden zich gepast afzijdig in hun Molenbeekse buurt. Hier en daar zorgde een Afrikaanse évolué in pak en das voor een exotische tint, maar verder bleef de inmenging beperkt tot het bemannen van de straatvegersploeg en het opvrolijken van de festiviteiten met een Congolese fanfare.
Vrienden van het Vlaams Belang, Witte sokken roept u op zich te bekeren tot het Belgicisme. Neem een abonnement op Le Soir, bestel uw lidkaart van BUB en begeef u naar de salons van B-Plus. Het is de enige manier als u de verschrikkingen van de multiculturele maatschappij wilt bezweren.
1 opmerking:
En vergeet ook niet de nationale regenbui oftewel 'la drache nationale' waardoor het tweede deel van het concert op het Rogierplein om technische redenen niet kon doorgaan. Lees: omdat men geen dak boven het podium had geïnstalleerd. Maar ja, we hadden toch al Will Tura gehad die 'Hopeloos' zong, niet goed wetende wat hij hier nu juist op de nationale feestdag mee bedoelde. Wat moet een gezagstrouwe ordehandhaver nog meer dan een goede regenbui als je al van 12u00 tegenwoordig bent om de feestelijkheden in goede banen te leiden. Zeiknat op je post blijven staan en gelukkig zijn dat de mensen stilaan maar zeker afdruipen, zodat het feest vroeger stopt dan gepland en je ook naar huis kunt voor een welverdiende borrel.
Een reactie posten